Her sabah çocukların kahkahasına karışan müzik sesleriyle uyanan bir yer. Parmakların ritmi, kalbin melodisiyle buluşur burada. Ritim duvarları çalar, melodiler gökyüzüne karışır. Bir hayal edin… Minik ellerin boyalarla dans ettiği, hayallerin tuvallere sığmadığı bir atölye. Kil, çocuğun duygusunu şekillendirir; Tahta parçası bir ağaca dönüşür, hayal bir oyuncağa… Ve marangozluk atölyesinde; Bir çekiç, sadece çivi değil, özgüven çakar çocukların yüreğine. El emeğiyle yapılan her şey, “Ben yapabilirim!” cümlesine dönüşür. Teknolojinin ise sadece ekran değil, bir keşif alanı olduğu bir okul… Kablolarla değil, merakla bağ kurulan… Robotların ruhu, çocukların hayal gücüyle yazılır. Ekolojiyle bütünleşen bir yaşam alanı… Toprakla konuşan, solucanları tanıyan, çiçeği anlayan çocuklar… Sadece doğayı korumayı değil, onunla birlikte yaşamayı öğrenen minik yürekler. Ve işte o büyülü bahçe… 2000 metrekarelik bir özgürlük alanı… Ayakkabılar çıkarılır, ayaklar toprağa değer, Ağaçlar sırdaş olur, kuşlar masal anlatır… Bu okulda öğrenmek, bir cümle ezberlemek değildir. Bir ritmi yakalamak, bir yaprağın dilini duymak, Bir tahtaya kendi izini bırakmak demektir. Bu okul bir anaokulu değil sadece… Bu okul, çocukların kendini ifade edebildiği bir sanat eseri. Her gün yeniden yazılan, her çocuğun kendi rengini kattığı bir tablo… Burası DADA hayallerinin ötesinde